Άρθρο του Α. Νεφελούδη στο TVXS (8/10/14)
Το έκτακτο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, τελείωσε .. και αυτό. Ο Φώτης Κουβέλης παρότι πέρασε δύσκολες ώρες αμφισβήτησης επανεξελέγη με ένα αξιοσέβαστο ποσοστό που τον εδραιώνει στην ηγεσία του κόμματος. Αποδεικνύει πώς αυτός είναι η σημαία της ΔΗΜΑΡ, όσο και αν έχει οδηγήσει το κόμμα του από ήττα σε ήττα. Η μειοψηφία του «αριστερού δικτύου» και πάλι δεν κατάφερε να δώσει επαρκώς το στίγμα της, ψηφίζοντας τις θέσεις της πλειοψηφίας, αποτελώντας και αυτή μέρος της παρόλες τις διαφοροποιήσεις στελεχών όπως ο Βαγγέλης Ζορκάδης. Έτσι χωρίς στίγμα και χωρίς σαφείς διαφοροποιήσεις παρέμεινε στο ίδιο ποσοστό που είχε και κατά την διάρκεια του προηγούμενου συνεδρίου. Όλα αυτά όμως πόσο ενδιαφέρουν την χειμαζόμενη Ελληνική κοινωνία; Πόσο ενδιαφέρει όλη αυτή διελκυστίνδα για την εκλογή του προέδρου ενός κόμματος που όλες οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν, μετά τις ευρωεκλογές σε ποσοστά κοντά στο 1%. Καθόλου θα έλεγα.
Για όλους εμάς που μαζικά αποχωρήσαμε από την ΔΗΜΑΡ, την κατάλληλη, ιστορικά, πολιτικά και προσωπικά στιγμή, το συνέδριο της προκάλεσε λύπη, λύπη για την κατάληξη της, λύπη για την συρρίκνωση του ρόλου αξιόλογων στελεχών που κουβαλούν χρόνια κομματικής ιστορίας και που καλούνται μετά από όλη αυτή την διαδρομή να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.