Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Π. Σκουρλέτης: Η κυβέρνησή μας πρέπει να αντιταχθεί στον επιχειρούμενο κανιβαλισμό της ΔΕΗ

https://www.youtube.com/watch?v=ZOTBGoorDks

Π. Σκουρλέτης: Η κυβέρνησή μας πρέπει να αντιταχθεί στον επιχειρούμενο κανιβαλισμό της ΔΕΗ

Ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, αρθρογραφεί στο σημερινό φύλλο της «Η Εφημερίδα των Συντακτών».

Το άρθρο του Π. Σκουρλέτη:
«Ένα από τα ανοιχτά πεδία προς διαπραγμάτευση στη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2015 ήταν αυτό των ενεργειακών. Η συμφωνία προέβλεπε το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με αναπροσαρμογή  των μεριδίων τόσο στο επίπεδο της λιανικής αγοράς όσο και στο ποσοστό της συνολικά εκχεόμενης ενέργειας στο διασυνδεδεμένο δίκτυο εκ μέρους της ΔΕΗ. Η δέσμευση ήταν το ποσοστό αυτό να φθάσει το 50% το 2020, ο τρόπος για να πραγματοποιηθεί ήταν ανοιχτός για διαπραγμάτευση.
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί να διατηρήσει τον δημόσιο χαρακτήρα των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και να αγωνιστεί για μια δημόσια και βιώσιμη ΔΕΗ στο νέο πλαίσιο της αγοράς που, ούτως ή άλλως, άλλαζε με βάση τη συνολική ευρωπαϊκή ενεργειακή στρατηγική ανεξαρτήτως μνημονιακών δεσμεύσεων. Για εμάς το άνοιγμα της αγοράς δεν μπορεί να ισοδυναμεί με κλείσιμο της ΔΕΗ.
Σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις των ενεργειακών εταιρειών, στη μόνη που είχαμε δεσμευτεί ήταν αυτή του ΔΕΣΦΑ που, έτσι κι αλλιώς, ο διαγωνισμός για την πώλησή του κατά 66% είχε ολοκληρωθεί από το 2013. Σε καμία περίπτωση η συμφωνία δεν προέβλεπε τη πώληση του 17% της ΔΕΗ, των ΕΛ.ΠΕ. και της ΔΕΠΑ. Βεβαίως η συνήθης πρακτική των θεσμών είναι να παραβιάζουν τα όρια της αρχικής συμφωνίας και να θέτουν διαρκώς νέα ζητήματα, ακόμη και θέματα στα οποία είχαμε συμφωνήσει κατά την πρώτη αξιολόγηση. Ακριβώς έτσι κάνουν και τώρα.
Να επανέλθουμε όμως στα της ηλεκτρικής ενέργειας. Εμείς ως κυβέρνηση κληρονομήσαμε από τη κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου τον νόμο για τη «μικρή ΔΕΗ», τον νόμο για τη πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ και τη δέσμευση από το παλιό πλάνο του ΤΑΙΠΕΔ για την πώληση του 17% της ΔΕΗ, το οποίο όμως, επαναλαμβάνω, δεν συμπεριλαμβανόταν σε αυτά τα οποία είχαμε συμφωνήσει το καλοκαίρι του 2015.
Όσον αφορά τον νόμο για τη «μικρή ΔΕΗ» τον καταργήσαμε (Μάιος 2016) και αντ’ αυτού επιλέξαμε τις δημοπρασίες ποσοτήτων ρεύματος (ΝΟΜΕ) ως τον προσωρινό μηχανισμό που θα ανακατένεμε τα μερίδια της αγοράς, αλλά κυρίως θα έδινε χρόνο για να υλοποιήσει η ΔΕΗ τη στρατηγική των συμπράξεων αντί της πώλησης παγίων στοιχείων της τάξης του 40%. Τα ΝΟΜΕ θα πίεζαν τη ΔΕΗ οικονομικά και μόνο σαν προσωρινός μηχανισμός και για συγκεκριμένες ποσότητες θα έπρεπε να ισχύσουν.
Στο διάστημα  αυτό, η συμμετοχή της ΔΕΗ, ως παθητικού μετόχου σε ανταγωνιστικά κοινοπρακτικά σχήματα, με βάση την αξία των παγίων που θα συνεισέφερε, θα της έδινε τη δυνατότητα να κερδίζει και από τον ανταγωνισμό της και θα ικανοποιούσε την υποχρέωση ανακατανομής των μεριδίων της αγοράς. Για τη δημιουργία ενός τέτοιου σχήματος είχαν υπάρξει προχωρημένες συζητήσεις με την εταιρεία Elpedison, που και αυτή θα διέθετε τις δικές τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας φυσικού αερίου στο νέο κοινοπρακτικό σχήμα.
Το σχέδιο δεν προχώρησε, πρώτα απ’ όλα γιατί δεν το πίστεψε η διοίκηση της ΔΕΗ και δεν άρεσε στα τεχνικά κλιμάκια που είχαν άλλα πράγματα στο μυαλό τους. Μέσα από αυτό τον σχεδιασμό, η ΔΕΗ θα είχε τη δική της αυτόνομη παρουσία, αλλά ταυτόχρονα θα συμμετείχε  ως παθητικός μέτοχος σε κάποιους από τους ανταγωνιστές της χωρίς να απαιτείται να πουλήσει-«σκοτώσει» τα περιουσιακά της στοιχεία. Χρησιμοποιώ τον όρο πώληση-«σκότωμα» γιατί έτσι καταλήγουν οι διατεταγμένες πωλήσεις στο πλαίσιο ενός αυστηρού χρονοδιαγράμματος. Η εμπειρία δείχνει πως λειτουργούν μόνο υπέρ των αγοραστών.
Παράλληλα, μετά τις εκλογές, προωθηθήκαν μια σειρά νομοθετικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς στην κατεύθυνση της προσαρμογής της στη στρατηγική της ευρωπαϊκής ενεργειακής ένωσης (target model , νέο πλαίσιο για τις ΑΠΕ, ενίσχυση της ΡΑΕ).
Η επιτυχής κατάληξη της διαπραγμάτευσης για τον ΑΔΜΗΕ αποτελεί την κορυφαία στιγμή της προηγούμενης περιόδου. Η διάσωση των δικτύων της χώρας, η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα τους και η ακύρωση της ιδιωτικοποίησης κατά 66% συνιστά μια μεγάλη πολιτική επιτυχία της κυβέρνησης. Το σχέδιο αυτό ήταν πραγματικά δύσκολο να γίνει αποδεκτό και πολεμήθηκε από πολλές πλευρές. Ακόμη και ίδια η διοίκηση της ΔΕΗ δεν το υποστήριξε.
Η πρώτη περίοδος του κυβερνητικού έργου στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας δεν χαρακτηρίζεται από μια αμυντική προσπάθεια υπεράσπισης της προηγούμενης κατάστασης, αλλά από μια ενεργή παρέμβαση για να βάλουμε το αποτύπωμα μας στη νέα αγορά που διαμορφώνεται. Με την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, οι ίδιοι οι θεσμοί διαπιστώνουν ότι στον τομέα της ενέργειας έχει γίνει έργο στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενεργειακής στρατηγικής και του ανοίγματος της αγοράς. Το υπενθυμίζω προς όλους αυτούς τους διατεταγμένους προπαγανδιστές που διακηρύσσουν πως το προηγούμενο διάστημα ήταν χαμένο. Είναι οι ίδιοι που κινδυνολογούν.
Γιατί λοιπόν σήμερα οι θεσμοί αγνοούν ότι είχε προηγουμένως, μέχρι και την πρώτη αξιολόγηση, συμφωνηθεί; Γιατί θέτουν ζητήματα έξω από τα όρια της συμφωνίας,  επαναφέροντας σενάρια για πώληση του 40% των μονάδων της ΔΕΗ; Πρόκειται για μια επίθεση που στο στόχαστρό της έχει την περιουσία της ΔΕΗ με σκοπό αυτή να περάσει σε εξευτελιστικές τιμές σε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά και εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα. Σε αυτή την επίθεση συμπράττουν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, ενώ στελέχη των διαπραγματευτικών κλιμακίων από τη μεριά των δανειστών παίζουν, απ´ ότι λέγεται, ακριβώς αυτό τον ρόλο, της προώθησης συγκεκριμένων συμφερόντων.
Δεν είμαι οπαδός παρωχημένων  αντιλήψεων που δεν αντιλαμβάνεται  τις αλλαγές που έχουν συμβεί στη ευρωπαϊκή αγορά ενεργείας, της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέλος, ούτε υπερασπίζομαι μονοπωλιακές καταστάσεις και ξεπερασμένα μοντέλα περασμένων δεκαετιών, ούτε όμως  θεωρώ πως η κυβέρνηση μας δεν θα πρέπει να αντιταχθεί στον επιχειρούμενο κανιβαλισμό της ΔΕΗ.»

Π. Σκουρλέτης: Οι δανειστές δεν σέβονται το αρχικό πλαίσιο της συμφωνίας για την ενέργεια 

«Δεν σέβονται ούτε το αρχικό πλαίσιο της συμφωνίας οι δανειστές», «ούτε την αρχική δική τους υπογραφή» τόνισε ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης αναφερόμενος στα θέματα της ενέργειας σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ. Όπως υποστήριξε αυτό γίνεται για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.
"Τι νόημα είχε η υπογραφή της συμφωνίας το 2015;" αναρρωτήθηκε υπενθυμίζοντας ότι η εκτίμηση  των θεσμών στην πρώτη αξιολόγηση ήταν ότι είχαν επιτευχθεί σημαντικά βήματα στον τομέα της ενέργειας. Ενώ σε σχέση με τον ΑΔΜΗΕ έλεγαν ότι αν δεν εφαρμόσετε ένα εναλλακτικό σχέδιο τα δίκτυα της χώρας θα πάνε για ιδιωτικοποίηση και τελικά η κυβέρνηση κατάφερε να αποφευχθεί αυτό.
«Σώσαμε τα δίκτυα της Ελλάδας και αυτό είναι μια πολιτική επιτυχία που την πιστώνεται η κυβέρνηση και αυτό δεν παραγράφεται. Το να μειώσεις το αφορολόγητο ή τις συντάξεις μπορείς να τα επαναφέρεις μετά, το να χάσεις όμως τα δίκτυα της χώρας θα σήμαινε ότι τα χάνεις για μισό αιώνα» πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο κ. Σκουρλέτης.
Επιτέθηκε στη Ν.Δ. για την πολιτική του «ξεπουλήματος» που ασκεί τονίζοντας ότι οι θεσμοί δεν ζητούν να αλλάξει ότι ισχύει σε σχέση με τα δίκτυα, αλλά μόνο η Ν.Δ. με δεδομένη μάλιστα τη μονοπωλιακή συγκρότηση της αγοράς.
«Η Ν.Δ. λέει "ξεπουλήστε τα" παρόλο που έγινε αποδεκτό το σχέδιο από τους δανειστές. Αυτοί είναι που θέλουν να διαπραγματευτούν στη θέση της ελληνικής κυβέρνησης».
«Οι δανειστές ζητούν να πουληθούν υποδομές που φτάνουν ως το 40% των υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας (της λιγνιτικής παραγωγής) από τη ΔΕΗ κάτι που ήταν έξω από τη συμφωνία γι’ αυτό λέω ότι δεν υπάρχει σεβασμός της δικιάς τους υπογραφής. Αυτό γίνεται για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα ευρωπαϊκά ή ελληνικά. Είναι ένα «πισωγύρισμα».
Εξήγησε ότι "η διαπραγμάτευση δεν γίνεται με όρους ισότιμους αλλά με την πλάτη στον τοίχο" ωστόσο υποστήριξε ότι "οποιεσδήποτες θετικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μας επιτρέψουν να έχουμε μια καλύτερη συμφωνία σε σχέση με τους εταίρους μας".

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

Η Γκάμπι Τσίμερ καταδίκασε τα σχόλια Ντάισελμπλουμ και τον κάλεσε να παραιτηθεί αμέσως από επικεφαλής του Eurogroup Η επικεφαλής της ευρωομάδας της Αριστεράς Γκάμπι Τσίμερ καταδίκασε τα σεξιστικά και ξενοφοβικά σχόλια του επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι οι χώρες της ευρωζώνης σπατάλησαν τα χρήματα για «αλκοόλ και γυναίκες» και τον κάλεσε να παραιτηθεί. tsimer-1_2.jpg Facebook Twitter Καλώ τον Ντάισελμπλουμ να παραιτηθεί αμέσως από επικεφαλής του Eurogroup μετά τα επαίσχυντα σχόλιά του σε συνέντευξή του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung». «Ο Ντάισελμπλουμ δεν έχει την πολιτική ούτε την ηθική υπόσταση να είναι επικεφαλής του Eurogroup μετά τα ταπεινωτικά σεξιστικά και ξενοφοβικά σχόλιά του κατά των χωρών της νότιας Ευρώπης». αναφέρει η Τσίμερ στη δήλωσή της. «Αν ο Ντάισελμπλουμ αρνηθεί να παραιτηθεί η ευθύνη πέφτει στους Σοσιαλδημοκράτες να τον αντικαταστήσουν από επικεφαλής του Eurogroup. Αντί να προβληματίζεται σχετικά με τους λόγους της ιστορικής ήττας τους στις πρόσφατες εκλογές, ο Ντάισελμπλουμ επέλεξε να συνεχίσει στο ίδιο αποτυχημένο μονοπάτι της αλαζονείας και περιφρόνησης προς τα νότια κράτη μέλη της ΕΕ. Μια στερεότυπη εικόνα του τεμπέληδων νότιο-ευρωπαίων που έχουν ανάγκη να σωθούν από τις πλούσιες χώρες του Βορρά δεν είναι μόνο λανθασμένη αλλά αποτελεί προσβολή για τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων που πλήττονται από τις συνέπειες της λιτότητας για την οποία είναι υπεύθυνος», κατέληξε η Γκάμπι Τσίμερ.

Η Γκάμπι Τσίμερ καταδίκασε τα σχόλια Ντάισελμπλουμ και τον κάλεσε να παραιτηθεί αμέσως από επικεφαλής του Eurogroup

Η επικεφαλής της ευρωομάδας της Αριστεράς Γκάμπι Τσίμερ καταδίκασε τα σεξιστικά και ξενοφοβικά σχόλια του επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι οι χώρες της ευρωζώνης σπατάλησαν τα χρήματα για «αλκοόλ και γυναίκες» και τον κάλεσε να παραιτηθεί.

Καλώ τον Ντάισελμπλουμ να παραιτηθεί αμέσως από επικεφαλής του Eurogroup μετά τα επαίσχυντα σχόλιά του σε συνέντευξή του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung». 
«Ο Ντάισελμπλουμ δεν έχει την πολιτική ούτε την ηθική υπόσταση να είναι επικεφαλής του Eurogroup μετά τα ταπεινωτικά σεξιστικά και ξενοφοβικά σχόλιά του κατά των χωρών της νότιας Ευρώπης». αναφέρει η Τσίμερ στη δήλωσή της.
«Αν ο Ντάισελμπλουμ αρνηθεί να παραιτηθεί η ευθύνη πέφτει στους Σοσιαλδημοκράτες να τον αντικαταστήσουν από επικεφαλής του Eurogroup. Αντί να προβληματίζεται σχετικά με τους λόγους της ιστορικής ήττας τους στις πρόσφατες εκλογές, ο Ντάισελμπλουμ επέλεξε να συνεχίσει στο ίδιο αποτυχημένο μονοπάτι της αλαζονείας και περιφρόνησης προς τα νότια κράτη μέλη της ΕΕ.
Μια στερεότυπη εικόνα του τεμπέληδων νότιο-ευρωπαίων που έχουν ανάγκη να σωθούν από τις πλούσιες χώρες του Βορρά δεν είναι μόνο λανθασμένη αλλά αποτελεί προσβολή για τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων που πλήττονται από τις συνέπειες της λιτότητας για την οποία είναι υπεύθυνος», κατέληξε η Γκάμπι Τσίμερ.
Αποτέλεσμα εικόνας για βουτσης«Η πραγματικότητα είναι ότι η ΕΕ δεν φαίνεται να είναι σε θέση να απαντήσει στις μεγάλες προκλήσεις, με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη» δήλωσε ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης από τη Ρώμη. Ο κ. Βούτσης επισκέπτεται την ιταλική πρωτεύουσα για τους εορτασμούς της 60ής επετείου από την υπογραφή των ιδρυτικών συνθηκών του κοινοτικού εγχειρήματος.

Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο «Agenzia Nova», ο πρόεδρος της Βουλής εκτιμά πως μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων δεν φαίνεται ικανή να οδηγήσει σε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση του κοινού ευρωπαϊκού σχεδίου. «Θα πρέπει να εξεταστούν ριζοσπαστικές προτάσεις μεταρρύθμισης του ευρωπαϊκού σχεδίου σε ό,τι αφορά την αρχιτεκτονική της ΟΝΕ, αλλά και σε ό,τι αφορά τις προοπτικές για τις αναγκαίες αλλαγές των Συνθηκών οι οποίες έχουν επικυρωθεί και βάσει των οποίων λειτουργεί η ΕΕ, καθώς επίσης το Σύμφωνο Σταθερότητας» υποστηρίζει ο κ. Βούτσης. Χαρακτηρίζει την πρόταση για Ευρώπη πολλών ταχυτήτων θολή και ασαφή και υποστηρίζει πως μοιάζει να είναι μια επιλογή αντίθετη με τις ιδρυτικές αξίες της αλληλεγγύης και της ισοτιμίας μεταξύ των συμμετεχουσών χωρών. Ως εκ τούτου, προσθέτει, αποτελεί απλώς σχέδιο συνύπαρξης και μονιμοποίησης της διαίρεσης μεταξύ δυνατών και αδύναμων χωρών και οικονομιών.

Σε ερώτημα για τη στάση της Ε.Ε. στη μεταναστευτική κρίση, ο πρόεδρος της Βουλής απαντά: «Υπάρχει ένα μεγάλο τραύμα που παρακολουθεί την απόφαση και τη συμφωνία της Ε.Ε. με την Τουρκία για την προσωρινή αντιμετώπιση του προσφυγικού-μεταναστευτικού, καθόσον οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν ανταποκριθεί για τη μετεγκατάσταση μέχρι 160.000 προσφύγων στις χώρες τους, ακολουθώντας "εθνικές πολιτικές"». Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Βούτσης υπενθυμίζει τη στάση των χωρών της ομάδας Βίζεγκραντ (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία) που αποφάσισαν να κλείσουν τα σύνορα τους, και προειδοποιεί ότι «εάν δεν ξεπεραστεί αυτή η κατάσταση, είναι σαφές ότι η ρητορική για μια πολιτική κοινής διαχείρισης του προβλήματος θα τεθεί σε δοκιμασία, ενδεχομένως με σοβαρές επιπτώσεις».

Παράλληλα, ο πρόεδρος της Βουλής χαρακτηρίζει πολύ σημαντικές τις πρωτοβουλίες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, τόσο σε σχέση με την προσφυγική κρίση όσο και σε σχέση με το ζήτημα της λιτότητας και των περιοριστικών πολιτικών στο πεδίο της οικονομίας. «Είναι γνωστό ότι τα ελλείμματα του Νότου γίνονται τελικά, μέσω της ΟΝΕ και του ευρώ, πλεονάσματα του Βορρά και ιδιαίτερα της Γερμανίας» σημειώνει ο κ. Βούτσης.

Ο πρόεδρος της Βουλής υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα παραμένει στην καρδιά της Ευρώπης και επισημαίνει πως «το Grexit ήταν μια επιλογή που προωθήθηκε από πολλούς στην αρχή, αλλά όλο και λιγότερους στη συνέχεια», ξεκαθαρίζοντας ότι η κυβέρνησή και οι Έλληνες τάσσονται υπέρ της ΕΕ και του ευρώ. «Εργαζόμαστε από κοινού με τις δυνάμεις που επιδιώκουν μια επαναθεμελίωση της Ευρώπης στη βάση της κοινωνικής σύγκλισης, της επαναφοράς των ιδρυτικών αξιών, της ενίσχυσης των δημοκρατικών επιλογών, καθώς και των πολιτικών που μπορούν να διαμορφώσουν μια Ευρώπη κοινωνικά και πολιτικά προοδευτική: ένα χώρο ειρήνης» συμπλήρωσε.

Επίσης, ο πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε και στις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους θεσμούς, εκφράζοντας την αισιοδοξία του για την επίτευξη μιας ικανοποιητικής συμφωνίας. «Η τρέχουσα συμφωνία, που ισχύει από τον Αύγουστο του 2015, προβλέπει τις συνομολογηθείσες δεσμεύσεις μέχρι την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018», σημείωσε και διατύπωσε τη βούληση ότι η κυβέρνηση να τηρήσει τις δεσμεύσεις της χώρας στο σύνολο τους. Διεμήνυσε ωστόσο πως «είναι προφανές ότι δεν θα δεχθούμε να τίθενται νέα ζητήματα στις διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ πέραν των αρχικώς συμπεφωνημένων». «Η διαμάχη ανάμεσα στο ΔΝΤ και στις ηγέτιδες ευρωπαϊκές δυνάμεις πρέπει να σταματήσει ή να επιλυθεί, ασφαλώς όχι σε βάρος της χώρας μας. Εργαζόμαστε ώστε να ολοκληρωθεί τάχιστα η δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος διάσωσης, προκειμένου να περιληφθούν στην ατζέντα προβλέψεις για τη διαχείριση του χρέους και την απομείωσή του, όσο και για τα μελλοντικά πλεονάσματα της οικονομίας, έτσι ώστε να υπάρχουν εγγυήσεις, ότι οποιαδήποτε μέτρα συμφωνηθούν θα υλοποιηθούν χωρίς δημοσιονομική επίπτωση, δηλαδή θα εξισορροπηθούν σε κοινωνικό επίπεδο με άλλες θετικές πολιτικές» συμπλήρωσε.

Αναφερθείς στην εσωτερική πολιτική κατάσταση σημειώνει: «Η κυβερνητική σταθερότητα στην Ελλάδα εξαρτάται καθ' ολοκληρίαν από τις σχέσεις της κυβέρνησης με την κοινωνία, ιδίως όταν τίθενται οικονομικά μέτρα για κρίσιμα ζητήματα, όπως τα εισοδήματα και οι φόροι». Ο πρόεδρος της Βουλής αφήνει αιχμές για τη στάση της ΝΔ, υπογραμμίζοντας πως «αφού άσκησε πιέσεις για ταχεία ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, καλεί και για πρόωρες εκλογές, κάτι που θα καθυστερούσε περαιτέρω νέες συμφωνίες στις διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς πιστωτές».

Η στρατηγική της αντιπολίτευσης δεν έχει προκαλέσει τριβές ή τριγμούς στη σταθερότητα της κυβέρνησης, τονίζει ο κ. Βούτσης. «Δεν υπάρχει πατερναλιστική στάση ή πρόσκληση από την πλευρά μας προς το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης να υπερψηφίσει στη Βουλή το πακέτο των μέτρων που περιλαμβάνονται στη συμφωνία. Ο καθένας από εμάς είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του, λογοδοτώντας στους πολίτες, όπως συνέβη πάντοτε και στο παρελθόν» καταλήγει στη συνέντευξή του ο πρόεδρος της Βουλής.

Σάββατο 11 Μαρτίου 2017

Το οργιαστικό – πραγματικά – παρασκήνιο, των όσων συνέβησαν στο Hilton την εβδομάδα που πέρασε,

Το βράδυ της Κυριακής 5 Μαρτίου η υπουργός Εργασίας εκλήθη να καταθέσει την κυβερνητική πρόταση για τα εργασιακά, η οποία ως γνωστόν απέχει παρασάγγας από τις «προτεραιότητες» του ΔΝΤ.Αποτέλεσμα εικόνας
Η συνάντηση ξεκίνησε με την Εφη Αχτσιόγλου να παραθέτει τις προτάσεις της Αθήνας, τις οποίες συνόδευε με συγκεκριμένα επιχειρήματα, στατιστικές και παραδείγματα.
Οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμών παρέμειναν σιωπηλοί καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης και η συζήτηση εξελίχθηκε ουσιαστικά σε διαπραγμάτευση μεταξύ Αθήνας και ΔΝΤ. Η Ντέλια Βελκουλέσκου έλεγε ότι δεν κατανοεί το σκεπτικό της Ελληνίδας υπουργού, αποφεύγοντας να απαντήσει επί της ουσίας.
Οι «οχλήσεις» της ελληνικής πλευράς προς την εκπρόσωπο του ΔΝΤ ήταν έντονες και διαρκείς, αλλά συγκεκριμένη απάντηση δεν λάμβανε. Η Εφη Αχτσιόγλου ζήτησε να μάθει τον ακριβή λόγο που η συνομιλήτριά της αρνείται κάθε κουβέντα για τα εργασιακά στη βάση των ελληνικών θέσεων.
Και η απάντηση της Ντέλιας Βελκουλέσκου ήταν χαρακτηριστική: «Δεν ζήτησα εγώ δάνειο» είπε το στέλεχος του ΔΝΤ. Υστερα από το ιταμό ύφος της εκπροσώπου του Ταμείου και την «αφωνία» των Ευρωπαίων στη συνάντηση, η ελληνική ομάδα αποχώρησε από τη συνάντηση.
Η Ντέλια Βελκουλέσκου ακολούθησε την ίδια τακτική και σε έτερη συνάντηση που είχε, σύμφωνα με πληροφορίες, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Η εκπρόσωπος του ΔΝΤ σε έντονο ύφος φέρεται να είπε απευθυνόμενη στον υπουργό Οικονομικών: «Εχετε βάλει στόχους και θέλετε να τους πετύχετε. Σε τελική ανάλυση, εσείς μας φωνάξατε». Η συνάντηση, λόγω των υψηλών τόνων και του ιταμού ύφους της, έληξε σχεδόν αμέσως.
Το κλίμα ήταν εξαιρετικά άσχημο με αποτέλεσμα να υπάρχει ο κίνδυνος συνολικού ναυαγίου. Η ελληνική πλευρά συνομίλησε, σύμφωνα με πληροφορίες, με τον Πιερ Μοσκοβισί και ο Ευρωπαίος επίτροπος παρενέβη ώστε να συνεχιστούν οι διαβουλεύσεις επί ελληνικού εδάφους για μερικά ακόμα 24ωρα.
Φέρεται μάλιστα να έθεσε προ των ευθυνών τους και τα υφιστάμενά του στελέχη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ξεκαθαρίζοντας ότι πρέπει να αναλάβουν εποικοδομητικό ρόλο ειδάλλως η ευθύνη θα βαραίνει τελικά τη δική τους πλευρά.

Το οργιαστικό – πραγματικά – παρασκήνιο, των όσων συνέβησαν στο Hilton την εβδομάδα που πέρασε, αποκαλύπτει σήμερα ο δημοσιογράφος ο Νίκος Σβέρκος στην Εφημερίδα των Συντακτών. Παράλληλα επιβεβαιώνεται πλήρως το ρεπορτάζ του the faq το πρωί της περασμένης Τρίτης που έγραψε για … οργισμένα τηλεφωνήματα μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών, το βράδυ της Δευτέρας και τελικά άνωθεν εντολή από υψηλά κλιμάκια στις Βρυξέλελς, στην αποστολή των θεσμών που ήταν έτοιμοι ν’ αναχωρήσουν, “να μην το κουνήσουν ρούπι” από την Αθήνα. Μάλιστα οι θεσμοί, όπως ειχε αποκαλύψει το the faq, είχαν επιστρέψει κυριολεκτικά από το αεροδρόμιο. Σήμερα, αποκαλύπτουμε, ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε ενημερωθεί το βράδυ της Δευτέρας από τους θεσμούς, ότι αποχωρούν και δεν εξεφρασε καμία … αντίρρηση, ούτε και τους προέτρεψε να παραμείνουν όπως οι Γιουνγκερ-Μοσκοβισί

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Το θέμα των Συνδεδεμένων Ενισχύσεων έθεσε στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας η ελληνική αντιπροσωπεία

Τη σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας- Αλιείας στις 6 Μαρτίου 2017 εκπροσώπησε τη χώρα ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Ευάγγελος Αποστόλου συνοδευόμενος από το Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων κ. Χαράλαμπο Κασίμη.

Η ελληνική αντιπροσωπεία υποστηριζόμενη από 12 Κράτη – Μέλη τη Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Τσεχία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιταλία, Λεττονία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία, εξέφρασε τις ανησυχίες της σχετικά με τον τρόπο που η Επιτροπή ελέγχει την υλοποίηση του καθεστώτος των συνδεδεμένων ενισχύσεων, αμφισβητώντας τις Αποφάσεις των ΚΜ όσον αφορά στους όρους επιλεξιμότητας και ειδικότερα τα ποσοτικά όρια και τη στόχευση των τομέων. Εκφράστηκε ανησυχία για την πληθώρα των συμπληρωματικών πληροφοριών που απαιτούνται προκειμένου να αιτιολογηθούν οι αποφάσεις των ΚΜ μη αποτελεσματικής εφαρμογής του καθεστώτος. Αποτέλεσμα αυτού είναι ο ορατός κίνδυνος δημοσιονομικών διορθώσεων να επηρεάζει τις άμεσες πληρωμές και τα εισοδήματα των αγροτών. Αναφέρθηκε η υπερβολική επιβάρυνση και το κόστος που προκύπτει για τις εθνικές διοικήσεις και ζητήθηκε από την Επιτροπή η δυνατότητα ενός πιο ευέλικτου καθεστώτος συνδεδεμένων ενισχύσεων, που θα επιτρέπει στα ΚΜ να στοχεύουν τους τομείς σύμφωνα με την εθνική τους στρατηγική, εξυπηρετώντας παράλληλα τους στόχους της ΚΑΠ. Επισημάνθηκε, τέλος, ότι ένα πιο προσαρμοσμένο καθεστώς συνδεδεμένων ενισχύσεων θα υποστηρίξει αναμφίβολα τη βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων σε ευαίσθητους τομείς, την παραγωγή ασφαλών και υψηλής ποιότητας προϊόντων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη διατήρηση του αγροτικού πληθυσμού στη γεωργία. Το ελληνικό αίτημα στήριξαν μέσα στην αίθουσα και οι αντιπροσωπείες του Βελγίου και Ουγγαρίας.
Εκτός από τις αρχικές παρατηρήσεις της ελληνικής πλευράς κατά την πρώτη επίσημη συζήτηση για την ΚΑΠ μετά το 2020, που εκτενώς αναφέρθηκαν σε προηγούμενο Δελτίο, ο Υπουργός αναφέρθηκε και στο θέμα της οζώδους δερματίτιδας των βοοειδών στηρίζοντας την κροατική πλευρά για ολική αποζημίωση των εμβολίων αλλά και αποζημιώσεων σε περιπτώσεις θνησιμότητας από τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς. Αναφορικά με τη θέση των γεωργών στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων μαζί με άλλα επτά κράτη μέλη η ελληνική πλευρά στήριξε την προσπάθεια για την υιοθέτηση σε ενωσιακό επίπεδο σχετικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των Αθέμιτων Εμπορικών Πρακτικών.
Για τον τομέα του ρυζιού σχετικά με το πρώτο φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο στις 20 Φεβρουαρίου 2017, τονίστηκε η ανάγκη συνεχούς παρακολούθησης του τομέα ο οποίος κινδυνεύει ιδιαίτερα με μεγάλη μείωση της παραγωγής και των τιμών εξαιτίας των διεθνών εμπορικών συμφωνιών.
Το Συμβούλιο επίσης ενημερώθηκε για την πλατφόρμα της ΕΕ για την καλή μεταχείριση των ζώων, τη διπλή ποιότητα τροφίμων, το Ευρωπαϊκό Σώμα Αλληλεγγύης, καθώς και για τα αποτελέσματα της συνάντησης G20 των Υπουργών Γεωργίας που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο στις 22 Ιανουαρίου 2017 όπου εγκρίθηκε δήλωση και σχέδιο δράσης με έμφαση στο νερό, αντιβιοτικά και ψηφιοποίηση.
Σχετικά με τα θέματα Αλιείας, παρουσιάστηκε η πρόταση για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου διαχείρισης των αποθεμάτων μικρών πελαγικών στην Αδριατική Θάλασσα. Ο Υπουργός σημείωσε το οριζόντιο ενδιαφέρον της πρότασης, δεδομένου ότι αποτελεί το πρώτο πολυετές σχέδιο διαχείρισης αποθεμάτων για τη Μεσόγειο και υπογράμμισε ότι η εισαγωγή του συστήματος TAC και ποσοστώσεων δεν αποτελεί την πλέον κατάλληλη λύση διαχείρισης, λόγω των ιδιαιτεροτήτων της αλιείας στη Μεσόγειο. Επίσης οι Υπουργοί ενημερώθηκαν για την υψηλού επιπέδου Διάσκεψη «Οι Ωκεανοί μας - Ένας Ωκεανός Ζωής», η οποία θα πραγματοποιηθεί στη Μάλτα, 5-6 Οκτωβρίου 2017 και θα εστιάσει στη βιωσιμότητα της αλιείας, τις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές, στη θαλάσσια ρύπανση και στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.  

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Φ. Βάκη: Η κυβέρνηση προσπαθεί για πολλοστή φορά να αποκρούσει τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών

«Η κυβέρνηση προσπαθεί για πολλοστή φορά να αποκρούσει τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών» δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 Fm» η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Φωτεινή Βάκη, υπογραμμίζοντας ότι οι δανειστές ζητούν πράγματα που δεν υπάρχουν στα συμφωνηθέντα. Η κ. Βάκη αναφερθείσα στα «αγκάθι» των εργασιακών έκανε λόγο για παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ, το οποίο δεν δέχεται τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές για την εργασία. «Πρέπει να δεχτούμε τον ισχυρισμό ότι μια χώρα που βρίσκεται σε πρόγραμμα, εξαιρείται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο;» αναρωτήθηκε η κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κ. Βάκη ζήτησε μέσω του «Πρακτορείου 104,9 Fm» να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις, αλλά «όλες οι πλευρές να συζητούν στη βάση των πραγματικών αριθμών», ενώ επέμεινε πως οι απαιτήσεις στα εργασιακά και στα μέτρα μετά το 2019, που ζητά το Ταμείο, είναι παράλογες. Πάντως εκτίμησε ότι με βάση τη λογική (και τους αριθμούς για τα οικονομικά στοιχεία της χώρας) είναι απολύτως εφικτό να κλείσει η διαπραγμάτευση σε τεχνικό επίπεδο έως τις 20 Μαρτίου.
Σχετικά με το αίτημα της ΝΔ για εκλογές, η κ. Βάκη σχολίασε: «Η ΝΔ ζητά εκλογές από τις 365 ημέρες του χρόνου τις 200, ζητά εκλογές και σε κρίσιμες μέρες για τη διαπραγματευση». Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Από τη μία ζητά να κλείσουμε την αξιολόγηση και από την άλλη λέει δεν ψηφίζει τα μέτρα [...]. Ωστόσο ο κ. Μητσοτάκης λέει στους Ευρωπαίους ότι θα ψηφίσει όλα τα μέτρα που θα του ζητήσουν».
Αναφερθείσα στο πακέτο που θα προκύψει από τη διαπραγμάτευση κυβέρνησης-θεσμών, σημείωσε: «Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται (Eurogroup 20ης Φεβρουαρίου), μένω σε αυτό που είπε ο πρωθυπουργός όποια υφεσιάκα μέτρα θα αποφασιστούν θα συμπληρώνονται με αναπτυξιακά, έτσι ώστε μέτρα αντιμέτρα θα είναι μηδέν. Εάν έρθει στη Βουλή μια τέτοια συμφωνία δεν βλέπω λόγο να μην ψηφιστεί».
Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης θα δημιουργήσει κλίμα σταθερότητας στην πραγματική οικονομία. Σημείωσε ως εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι θα επιτρέψει στη χώρα να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και υπογράμμισε πως το όφελος της Ελλάδας από την ένταξη στο QE είναι η πρόσβαση που θα αποκτήσει η χώρα στις αγορές.
«Η κυβέρνηση τελικά θα κριθεί από την επίπονη και επίμονη προσπάθεια στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών» τόνισε η κ. Βάκη, αναφερθείσα στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο με θέμα την παραγωγική ανασυγκρότηση. Όπως υπογράμμισε, πέρα από το ζήτημα της διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση έχει στραμμένο το βλέμμα της στην πραγματική οικονομία. «Χρειάζεται άμεσα επιθετική αντιμετώπιση της ανεργίας [...] ενίσχυση των αγροτικών προϊόντων και των καινοτόμων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Να περάσουμε από οικονομία υπηρεσιών σε παραγωγική οικονομία» κατέληξε.

«Είμαστε πιο κοντά από ποτέ» στην προοπτική απαλλαγής της Ελλάδας από το καθεστώς της επιτροπείας, διακηρύττει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μέσω της συνέντευξής του στην εφημερίδα «Documento».
Στην πραγματικότητα, άλλωστε, «δεν διαπραγματευόμαστε απλά το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης αλλά και πώς θα φτάσουμε σε μια συνολική συμφωνία που περιλαμβάνει και τα απαραίτητα μέτρα απομείωσης του χρέους που θα το καταστήσουν βιώσιμο και θα ανοίξουν τον δρόμο για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Μια συμφωνία, δηλαδή, που θα σηματοδοτήσει και την προοπτική οριστικής εξόδου της Ελλάδας από τα προγράμματα επιτροπείας και άρσης κυριαρχίας», επισημαίνει ο πρωθυπουργός.
Ο οποίος σε άλλο σημείο της συνέντευξής του αναγνωρίζει ότι το μεγάλο θέμα της εποχής «είναι η παράκαμψη της λαϊκής βούλησης μέσα από τον μηχανισμό της οικονομικής επιτροπείας της χώρας. Και αυτός ο μηχανισμός στη βασική του σύλληψη είναι πολύ απλός: Δανεισμός έναντι μεταρρυθμίσεων, διαφορετικά χρεοκοπία. Ακόμη και όταν αυτή η ρητορική είναι σε ύφεση από τη μεριά των δανειστών η απειλή είναι πάντοτε ενεργή αν και λανθάνουσα. Επομένως ο μεγάλος μας στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η απαλλαγή από αυτό το καθεστώς της επιτροπείας. Και είμαστε πλέον πιο κοντά από ποτέ σε μια τέτοια προοπτική».

Σε θετική τροχιά η διαπραγμάτευση
Για αυτή καθαυτήν τη διαπραγμάτευση αναφέρει: «Δουλειά μας είναι να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ολοκληρώσουμε το συντομότερο δυνατό και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία τη β΄ αξιολόγηση. Ωστόσο έχει κατά τη γνώμη μου διαμορφωθεί ένας πολιτικός συσχετισμός που εύλογα μας κάνει να θεωρούμε, ειδικά μετά την επί της αρχής συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, ότι τα πράγματα έχουν μπει σε μια θετική τροχιά. Όλοι πλέον κατανοούν ότι δεν πρέπει να ανακοπεί η θετική πορεία της ελληνικής οικονομίας με επιπλέον καθυστερήσεις. Κανείς δεν θέλει αυτή τη στιγμή εμπλοκή των διαπραγματεύσεων, ούτε από τους θεσμούς ούτε από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης».

Στοχευμένα τα θετικά μέτρα σε όσους επιβαρυνθούν
Κάνει εξάλλου αναφορά στο ισοζύγιο μέτρων και αντίμετρων, σημειώνοντας ότι «ο συμβιβασμός που έχουμε αποδεχτεί είναι κοινωνικά βιώσιμος. Και αυτό σημαίνει ότι για κάθε ευρώ επιβάρυνσης θα υπάρχει και η αντίστοιχη ελάφρυνση, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι το 2018 θα καταφέρουμε να επιτύχουμε τους συμφωνημένους στόχους, πράγμα που σήμερα φαίνεται βέβαιο με δεδομένη την πορεία της ελληνικής οικονομίας και τις θετικές προβλέψεις όλων. Στόχος μας είναι τα θετικά μέτρα που θα συμφωνηθούν να είναι στοχευμένα ακριβώς προς εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που θα υποστούν και τις επιβαρύνσεις. Είναι φυσικά μια δύσκολη άσκηση αλλά νομίζω ότι έχουμε την τεχνική δυνατότητα να φτάσουμε πολύ κοντά σε αυτό το στόχο».

Ο μεγάλος στόχος είναι η μείωση της ανεργίας
Όμως, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας υπογραμμίζει τον μεγάλο στόχο αυτής της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλος από τη μείωση της ανεργίας. Αφού αναφέρεται στην πολιτική που «υποστηρίχτηκε και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και που έχει οδηγήσει σήμερα σε μισθούς 200 και 300 ευρώ αλλά και σε ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης», ο πρωθυπουργός εστιάζει στην πολιτική της παρούσας κυβέρνησης: «Εμείς και σε αυτήν τη διαπραγμάτευση αλλά και στο μέλλον θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την αντιστροφή αυτής της πορείας. Διότι ξέρουμε καλά ότι κίνητρο για νέες επενδύσεις και μείωση της ανεργίας -που είναι και ο μεγάλος στόχος- δεν μπορεί να είναι η μείωση του εργατικού κόστους, η ασυδοσία της εργοδοσίας, η ανυπαρξία θεσμικού πλαισίου προστασίας της εργασίας, η κατάργηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, η μετατροπή τελικά της χώρας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη».

Ο απολογισμός του κυβερνητικού έργου
Στη συνέντευξή του επίσης κάνει απολογισμό του κυβερνητικού έργου. Έτσι, παρότι «κάποια στιγμή θα πρέπει να συζητήσουμε τι σημαίνει αυτό για τη Δημοκρατία σε μια χώρα εντός προγράμματος, είναι μια μορφή αναστολής της λαϊκής κυριαρχίας», ωστόσο: «Αυτό δεν σημαίνει ότι εκεί που υπάρχουν δυνατότητες άσκησης πολιτικής και με δεδομένους τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, δεν κάνουμε τεράστιες προσπάθειες που μάλιστα φέρνουν και αποτελέσματα. Μιλώ για την υγεία, την εκπαίδευση, την καταπολέμηση της διαφθοράς, την προστασία των αδύναμων, την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας, την ενίσχυση των ατομικών δικαιωμάτων. Σας θυμίζω τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την πρόσβαση στο ΕΣΥ 2,5 εκατ. ανασφάλιστων, τις προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τη στήριξη των σχολείων και τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, την καταπολέμηση της μεγάλης φοροδιαφυγής και την αποκάλυψη μεγάλων σκανδάλων που έχουν πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης (ΚΕΕΛΠΝΟ, Novartis), την 13η σύνταξη, τα προγράμματα καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης, τα αναβαθμισμένα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια, τον νόμο για την ιθαγένεια για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς. Και είναι και άλλα πολλά μικρότερα και μεγαλύτερα προβλήματα που προσπαθούμε καθημερινά να επιλύουμε με δεδομένες μάλιστα τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής διοικητικής μηχανής», αναφέρει ο πρωθυπουργός, ο οποίος κάνει μάλιστα ειδική αναφορά στην ομάδα υπό τον υπουργό Επικρατείας Αλέκο Φλαμπουράρη «για να αντιμετωπίζονται οι καθυστερήσεις και οι ολιγωρίες του διοικητικού μηχανισμού».

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι
Πεποίθηση του πρωθυπουργού είναι ότι «η αποκατάσταση της κανονικότητας, το τέλος της επιτροπείας, θα επαναφέρει σταδιακά τη διαχωριστική γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης στη παραδοσιακή της βάση: Δεξιά- Αριστερά».
Όμως, όπως σημειώνει σε άλλο σημείο, «είναι, νομίζω, πολύ επιδερμική η προσέγγιση αυτών που πιστεύουν ότι αφού και εμείς αναγκαστήκαμε να εφαρμόσουμε μνημόνιο, είμαστε το ίδιο. Όχι δεν είμαστε το ίδιο. Εμείς δεν πήραμε μίζες από εξοπλιστικά. Δεν ήμασταν στα "μαύρα" ταμεία της Siemens. Δεν συμμετείχαμε στο πάρτι διασπάθισης του δημόσιου χρήματος στο ΚΕΛΠΝΟ ή στην υπόθεση Novartis, την ώρα που οι μισθοί και οι συντάξεις έπεφταν στο μισό. Ξέρετε εμείς δεν είμαστε από τζάκια. Ούτε θεωρούμε - γλώσσα λανθάνουσα- τον λαό εντολοδόχο μας ή υπηρέτη. Εμείς είμαστε μέρος του λαού και όχι της ελίτ. Και αυτή τη διαφορά ο κόσμος την καταλαβαίνει. Ακόμη και αυτοί που διαφωνούν μαζί μας, αναγνωρίζουν την εντιμότητά μας και τις προθέσεις μας. Για αυτό και παρά τη καθημερινή και πρωτοφανή προπαγάνδα του συστήματος των media, ο κόσμος δε τσιμπάει.
Και ο πρωθυπουργός καταλήγει: «Σε έναν χρόνο και κάτι από σήμερα, όλοι θα μπορούν να διακρίνουν ποια κόμματα και ποιες κυβερνήσεις έβαλαν τη χώρα στη περιπέτεια των μνημονίων και ποια κυβέρνηση είναι αυτή που θα έχει καταφέρει να τη βγάλει».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ολόκληρη η συνέντευξη του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, έχει ως εξής:
Εμφανίζεστε εσείς και οι συνεργάτες σας ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την αξιολόγηση. Από πού αντλείτε αυτή την αισιοδοξία;
Δουλειά της κυβέρνησης δεν είναι να εμφανίζεται αισιόδοξη ή απαισιόδοξη. Δουλειά μας είναι να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να ολοκληρώσουμε το συντομότερο δυνατό και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία την β΄αξιολόγηση. Ωστόσο έχει κατά τη γνώμη διαμορφωθεί ένας πολιτικός συσχετισμός που εύλογα μας κάνει να θεωρούμε, ειδικά μετά την επί της αρχής συμφωνία της 20ης Φλεβάρη ότι τα πράγματα έχουν μπει σε μια θετική τροχιά. Όλοι πλέον κατανοούν ότι δεν πρέπει να ανακοπεί η θετική πορεία της ελληνικής οικονομίας με επιπλέον καθυστερήσεις. Κανείς δεν θέλει αυτή τη στιγμή εμπλοκή των διαπραγματεύσεων, ούτε από τους θεσμούς ούτε από τα κράτη μέλη της ΕΖ.
Ναι αλλά συνήθως η καθυστέρηση της διαπραγμάτευσης οδηγεί σε υποχωρήσεις δεδομένου ότι ο εκβιασμός της επιστροφής στην αβεβαιότητα είναι πάντα μονομερής
Αυτή τη φορά τα διλλήματα δεν ήταν μόνο στην ελληνική πλευρά αλλά και στη πλευρά των δανειστών. Διότι κατάλαβαν ότι η επιθυμία του κου Μητσοτάκη που υποστήριζε δημόσια και με πάθος στην Ελλάδα ο κος Γεωργιάδης, δηλαδή η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, θα οδηγούσε ντε φάκτο στην κατάρρευση και του 3ου προγράμματος. Μπορεί, λοιπόν, να μην αρέσει και σε όλους η ιδέα ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα βγάλει την Ελλάδα από τη κρίση, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ή αυτή η κυβέρνηση θα πετύχει ή τα προγράμματα διάσωσης θα αποτύχουν οριστικά. Και η επιστροφή στην αβεβαιότητα δε είναι η πιο έξυπνη επιλογή, ιδίως για μια Ευρώπη που βρίσκεται μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις.
Η ΝΔ και ο κος Μητσοτάκης όμως έχουν άλλη γνώμη...
Αν θεωρείται αισιοδοξία ότι δεν συμμεριζόμαστε την καταστροφολογία του ΔΝΤ ή του κου Μητσοτάκη τότε ναι, το δέχομαι: είμαι αισιόδοξος. Η ΝΔ και ο κος Μητσοτάκης προσωπικά βρίσκονται σε μεγάλο στρατηγικό αδιέξοδο, μετά το Γιούρογκρουπ της 20ης Φλεβάρη. Για άλλη μια φορά επέλεξε να βάλει όλα τα λεφτά του στην αποτυχία της διαπραγμάτευσης, αδιαφορώντας για το αν αυτό σήμαινε ταυτόχρονα και αποτυχία της χώρας. Τα έπαιξε όλα και έχασε ξανά. Το ίδιο άλλωστε είχε κάνει και πέρυσι το Μάη. Αλλά το 'δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού'. Το μεγάλο θέμα στη πολιτική δεν είναι να κάνεις λάθη. Ανθρώπινο είναι. Όλοι κάνουμε λάθη. Και ο κος Μητσοτάκης ως νέος αρχηγός μπορεί να παρασύρθηκε από τους ακραίους στο κόμμα του και από τα εκδοτικά συμφέροντα που τον πίεσαν στο αίτημα για εκλογές, προφανώς μπας και γλυτώσουν τα δικά τους ανοιχτά δάνεια. Ωστόσο όταν κανείς παθαίνει οφείλει να μαθαίνει. Η επανάληψη του ίδιου λάθους σημαίνει ότι τελικά δε πρόκειται για λάθος, αλλά για εμμονή σε μια στρατηγική επιζήμια τόσο για τη χώρα όσο και για τη παράταξή του.
Οι δανειστές όμως επιμένουν να δημοσιοποιούν τη διάθεσή τους για σκληρά μέτρα. Είναι τελικά παιχνίδι της διαπραγμάτευσης, ή πρέπει να φοβόμαστε ότι τα χειρότερα είναι μπροστά;
Καταρχάς δεν είναι όλοι οι δανειστές το ίδιο. Το ΔΝΤ εδώ και ενάμιση χρόνο αμφισβητεί τα στοιχεία και τις προβλέψεις της Κομισιόν για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και ζητά επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα. Ωστόσο αυτό που συζητείται τώρα δεν αφορά πρόσθετες επιβαρύνσεις αλλά ένα πακέτο μέτρων, θετικών και αρνητικών, με μηδενικό δημοσιονομικό αντίκτυπο, χωρίς δηλαδή ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητας. Η ελληνική πλευρά δέχθηκε να αλλάξει το δημοσιονομικό μείγμα και οι υπόλοιποι θεσμοί δέχθηκαν να συζητήσουν ένα σύνολο θετικών μέτρων αντίστοιχου ποσού. Πρόκειται για έναν συμβιβασμό, βεβαίως, αλλά νομίζω ότι επί της αρχής είναι ένας δίκαιος και κοινωνικά βιώσιμος συμβιβασμός.
Σύμφωνοι αλλά η αντιπολίτευση σας κατηγορεί ότι μόνο δώσατε και δεν εξασφαλίσατε τίποτα.
Ευσεβείς πόθοι. Αυτό όμως που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι στη πραγματικότητα δεν διαπραγματευόμαστε απλά το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης αλλά για να φτάσουμε σε μια συνολική συμφωνία που περιλαμβάνει και τα απαραίτητα μέτρα απομείωσης του χρέους που θα το καταστήσουν βιώσιμο και θα ανοίξουν το δρόμο για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Μια συμφωνία, δηλαδή, που θα σηματοδοτήσει και την προοπτική οριστικής εξόδου της Ελλάδας από τα προγράμματα επιτροπείας και άρσης κυριαρχίας. Και είμαι βέβαιος πως αν την ευθύνη αυτής της εξαιρετικά ευαίσθητης και κρίσιμης διαπραγμάτευσης την είχε ο κος Μητσοτάκης, θα είχε αποδεχθεί με προθυμία βαρύτατο αντίτιμο που θα επέφερε επιπρόσθετη, ανυπολόγιστη ίσως, κοινωνική ζημία. Άλλωστε τις θέσεις του ΔΝΤ για περικοπές συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου, εδω και καιρό τις προπαγανδίζει ως δικές του θέσεις. Το μόνο βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι με Μητσοτάκη θα είχαμε μόνο μέτρα χωρίς ισοδύναμα αντισταθμιστικά.
Αφορολόγητο, συντάξεις, εργασιακό καθεστώς. Μέχρι ποιου σημείου θα τα υπερασπιστείτε; Γιατί το ξέρετε βέβαια, ότι κάθε «παραχώρηση» σ’ αυτά σημαίνει νέα βάρη για τις κοινωνικές ομάδες που θέλετε να εκπροσωπείτε.
Είπα και προηγουμένως ότι ο συμβιβασμός που έχουμε αποδεχτεί είναι κοινωνικά βιώσιμος. Και αυτό σημαίνει ότι για κάθε ευρώ επιβάρυνσης θα υπάρχει και η αντίστοιχη ελάφρυνση, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι το 2018 θα καταφέρουμε να επιτύχουμε τους συμφωνημένους στόχους, πράγμα που σήμερα φαίνεται βέβαιο με δεδομένη την πορεία της ελληνικής οικονομίας και τις θετικές προβλέψεις όλων. Στόχος μας είναι τα θετικά μέτρα που θα συμφωνηθούν να είναι στοχευμένα ακριβώς προς εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που θα υποστούν και τις επιβαρύνσεις. Είναι φυσικά μια δύσκολη άσκηση αλλά νομίζω ότι έχουμε την τεχνική δυνατότητα να φτάσουμε πολύ κοντά σε αυτό το στόχο.
Ναι αλλά το ΔΝΤ φαίνεται να επιμένει στις ακραίες θέσεις του για τα εργασιακά.
Σε ότι αφορά ειδικά το εργασιακό καθεστώς οι θέσεις της κυβέρνησης είναι γνωστές και είναι σε απόσταση με θέσεις που εκφράζονται κυρίως από το ΔΝΤ. Εμείς θεωρούμε ότι η ρύθμιση της αγοράς εργασίας είναι αναγκαία προϋπόθεση για ένα δίκαιο μοντέλο ανάπτυξης που θα προωθεί την ισότητα. Το Ταμείο από την άλλη επιδιώκει, πιστό σε αποτυχημένες συνταγές του νεοφιλελευθερισμού, την απορύθμιση της αγοράς εργασίας ώστε αυτό να αποτελέσει δήθεν κίνητρο για τις επενδύσεις. Και είναι αυτή η πολιτική που υποστηρίχτηκε και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που έχει οδηγήσει σήμερα σε μισθούς 200 και 300 ευρώ αλλά και σε ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης. Εμείς και σε αυτή τη διαπραγμάτευση αλλά και στο μέλλον θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την αντιστροφή αυτής της πορείας. Διότι ξέρουμε καλά ότι κίνητρο για νέες επενδύσεις και μείωση της ανεργίας - που είναι και ο μεγάλος στόχος - δεν μπορεί να είναι η μείωση του εργατικού κόστους, η ασυδοσία της εργοδοσίας, η ανυπαρξία θεσμικού πλαισίου προστασίας της εργασίας, η κατάργηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, η μετατροπή τελικά της χώρας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη.
Εντάξει, κύριε Πρόεδρε, με την διαπραγμάτευση, αλλά η πολιτική είναι η διαδικασία επίλυσης κοινωνικών προβλημάτων. Μήπως έχετε εγκλωβιστεί στη διαπραγμάτευση;
Ξέρετε, με δεδομένο το Μνημόνιο και την επιτροπεία η καθημερινότητα του κυβερνητικού έργου εμπλέκεται διαρκώς με τη διαπραγμάτευση. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να συζητήσουμε τι σημαίνει αυτό για τη δημοκρατία σε μια χώρα εντός προγράμματος. Είναι μια μορφή αναστολής της λαϊκής κυριαρχίας. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι εκεί που υπάρχουν δυνατότητες άσκησης πολιτικής και με δεδομένους τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, δεν κάνουμε τεράστιες προσπάθειες που μάλιστα φέρνουν και αποτελέσματα. Μιλώ για την υγεία, την εκπαίδευση, την καταπολέμηση της διαφθοράς, την προστασία των αδύναμων, την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας, την ενίσχυση των ατομικών δικαιωμάτων. Σας θυμίζω τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την πρόσβαση στο ΕΣΥ 2,5 εκ. ανασφάλιστων, τις προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, την στήριξη των σχολείων και τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, την καταπολέμηση της μεγάλης φοροδιαφυγής και την αποκάλυψη μεγάλων σκανδάλων που έχουν πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης (Κεελπνο, Novartis), την 13η σύνταξη, τα προγράμματα καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης, τα αναβαθμισμένα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια, το νόμο για την ιθαγένεια για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς. Και είναι και άλλα πολλά μικρότερα και μεγαλύτερα προβλήματα που προσπαθούμε καθημερινά να επιλύουμε με δεδομένες μάλιστα τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής διοικητικής μηχανής. Βεβαίως μπροστά μας έχουμε ένα βουνό προβλημάτων αλλά δίνουμε καθημερινά δείγματα γραφής σε ένα πραγματικά αφιλόξενο περιβάλλον.
Να γίνω πιο συγκεκριμένος. Η αξιολόγηση του κυβερνητικού έργου, και των υπουργών, γίνεται από τον πρωθυπουργό. Είχατε πει στο παρελθόν για τρίμηνη αξιολόγηση των υπουργών. Προχωρήσατε; Αν ναι, μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες «βαθμολογίες»; Όχι προσώπων –αυτό ξέρω ότι δεν μπορείτε να το κάνετε- αλλά τομέων δουλειάς;
Σας είπα και προηγουμένως ότι η κυβέρνηση δίνει καθημερινή μάχη με δεδομένους τους δημοσιονομικούς αλλά και τους πολιτικούς και τους διοικητικούς περιορισμούς. Πάντως επιτρέψτε μου μια παρατήρηση εδώ: Τα ζητήματα δεν είναι πάντοτε κυρίως τεχνικά. Μπορεί να έχουν, και συνήθως έχουν, και μια τεχνική όψη αλλά το κύριο είναι πάντοτε το πολιτικό. Και όταν λέω πολιτικό δεν αναφέρομαι στη βούληση της κυβέρνησης αλλά στο συσχετισμό δύναμης εντός του κράτους. Ενός κράτους που είναι γεμάτο δίκτυα αόρατης εξουσίας, χωρίς διαδικασίες, χωρίς ισχυρά κέντρα ελέγχου, ενός κράτους που είναι μια μηχανή εξυπηρέτησης συμφερόντων, πολιτικών και ατομικών, διότι έτσι το ήθελαν αυτοί που το οικοδόμησαν 40 χρόνια τώρα. Και ο μετασχηματισμός αυτής της μηχανής δεν είναι μια εύκολη δουλειά. Και η λύση δεν είναι η ανεξαρτητοποίηση από την κυβέρνηση, και τελικά από την κρίση των πολιτών, όλο και περισσότερων πεδίων της κρατικής παρέμβασης με τη δημιουργία νέων τάχα ανεξάρτητων δομών. Αυτή είναι η ιδεοληψία του νεοφιλελευθερισμού και της τεχνοκρατικής ιδεολογίας. Δεν υπάρχουν ξέρετε τεχνοκράτες χωρίς ιδεολογία. Δεν υπάρχει ουδέτερη τεχνική επίλυσης προβλημάτων. Όλα εξαρτώνται από τα συμφέροντα που σε τελευταία ανάλυση ο καθένας μας εκπροσωπεί ή θέλει να εκπροσωπεί.
Θα επιμείνω. Όσο και να ανησυχεί ο κόσμος για τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, ξέρει κι ότι υπάρχουν εκατοντάδες μικρά και μεγάλα προβλήματα, που η λύση τους εξαρτάται από τη δική σας διαπραγμάτευση με την πραγματικότητα. Πιστεύετε ότι στα δύσκολα μέτωπα της καθημερινότητας, που βρίσκονται εκτός μνημονίων, η κυβέρνησή σας τα πάει καλά;
Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές, ειδικά σε περιόδους που πρέπει να ολοκληρωθεί μια αξιολόγηση του προγράμματος, είναι αλήθεια ότι απορροφά σε πολύ μεγάλο βαθμό τις κυβερνητικές δυνάμεις και βρίσκεται πολύ ψηλά στις προτεραιότητες. Διότι εκεί δεν μπαίνει σε διαπραγμάτευση μόνο το δημοσιονομικό σκέλος αλλά το σύνολο των μεγάλων θεμάτων που καθορίζουν την καθημερινότητα των πολιτών: Από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων και τον εξωδικαστικό συμβιβασμό μέχρι τα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, την ενέργεια και τη δημόσια διοίκηση. Και τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες πέρα φυσικά από τις οικονομικές επιβαρύνσεις, σχετίζονται τις περισσότερες φορές με το θεσμικό πλαίσιο και με τις χρόνιες παθογένειες του διοικητικού μηχανισμού για τις οποίες σας μίλησα πριν και δεν μπορούν αν επιλυθούν πάντοτε με ad hoc παρεμβάσεις. Όταν όμως υπάρχει αυτή η δυνατότητα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να μειώνουμε την ταλαιπωρία. Είναι εξάλλου για αυτό το σκοπό που έχουμε συγκροτήσει μια ολόκληρη ομάδα υπό τον Αλέκο Φλαμπουράρη για να αντιμετωπίζονται οι καθυστερήσεις και οι ολιγωρίες του διοικητικού μηχανισμού.
Θα γίνω ακόμη πιο συγκεκριμένος γιατί έχει σημασία. Για το χτίσιμο ενός σπιτιού υπάρχει νομολογία 20.000 σελίδων. Για να φτάσει το σκάνδαλο Siemens στα δικαστήρια χρειάστηκαν είκοσι χρόνια. Συχνά είναι τα κρούσματα αστυνομικής βίας, ή και αστυνομικής ανοχής σε ναζιστικές προκλήσεις. Η γραφειοκρατία εξακολουθεί να στοιχειώνει την καθημερινότητά μας. Η ζωή του πολίτη είναι δύσκολη, όχι μόνο επειδή τα μνημόνια τον σακάτεψαν οικονομικά, αλλά και επειδή ή ίδια η χώρα του και η εξουσία τον πληγώνουν. Γι’ αυτά όλα, τι θα κάνετε;
Τα βάζετε τώρα όλα μαζί. Ακόμα και θέματα που δεν συνδέονται μεταξύ τους αλλά καλά κάνετε. Για την κρατική γραφειοκρατία πρέπει να σας πω ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ρυθμιστικό και τον ελεγκτικό ρόλο του κράτους. Δεν υπάρχει κράτος χωρίς γραφειοκρατία. Διότι παρά τα αρνητικά της γραφειοκρατίας, οι διαδικασίες και οι διατυπώσεις είναι πολλές φορές απαραίτητες για να τηρούνται οι κανόνες. Διαφορετικά θα έκανε ο καθένας ότι ήθελε. Αυτό δεν σημαίνει ότι πολλές φορές, στην Ελλάδα ίσως τις περισσότερες, οι διατυπώσεις είναι υπερβολικές σε σημείο παραφροσύνης. Και εδώ να σας πω ότι αυτό δεν έχει να κάνει με ανικανότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αντίθετα η υπερβολική γραφειοκρατία αποτέλεσε και μια τεχνολογία διαφθοράς αλλά και έναν τρόπο να μην αναλαμβάνει το κρατικό προσωπικό την ευθύνη που του αναλογεί απέναντι στους πολίτες. Αυτά όμως είναι ζητήματα που δεν επιλύονται από τη μια μέρα στην άλλη. Και χρειάζεται πάντοτε και μια ισορροπία μεταξύ απλοποίησης των διαδικασιών από τη μια αλλά και διασφάλισης ότι οι κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης θα τηρούνται. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε ειδικά στα πεδία των αδειοδοτήσεων αλλά και της ψηφιοποίησης των διοικητικών υπηρεσιών. Σε ότι αφορά τώρα την αστυνομία και την δικαιοσύνη θεωρώ ότι η κυβέρνηση μας έχει καταφέρει, και αυτό είναι λόγω πολιτικής βούλησης και κατεύθυνσης, να σημειώσει επιτυχίες και στα δύο μέτωπα: Δηλαδή και στον περιορισμό της αστυνομικής αυθαιρεσίας αλλά και στην επιτάχυνση απονομής δικαιοσύνης σε μεγάλες υποθέσεις. Και αυτό παρά τα εμπόδια, καθόλου αθώα, που βρήκαμε μπροστά μας. Σας θυμίζω ότι η δίκη της Siemens επιτέλους προχωρά, επειδή η ελληνική κυβέρνηση διά του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης κυρίου Παρασκευόπουλου ζήτησε την επίσπευση της λόγω της μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής σημασίας της.
Στην κοινή γνώμη υπάρχει η πεποίθηση ότι η ατιμωρησία είναι φαινόμενο και της δικής σας διακυβέρνησης. Εσείς ο ίδιος μιλήσατε για ένα αόρατο χέρι. Πότε θα το κόψετε;
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί το ισχυρίζεστε αυτό. Δεν είναι ξέρετε όλα σε αυτή τη χώρα ευθύνη της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση έχει συγκεκριμένες κατά το Σύνταγμα εξουσίες και αυτές ασκεί. Η δικαιοδοτική εξουσία ανήκει στα δικαστηρία. Και επί των ημερών μας η δικαιοσύνη έχει αφεθεί, ίσως για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, να κάνει τη δουλειά της χωρίς άνωθεν παρεμβάσεις. Δεν είμαστε εμείς που σηκώνουμε τηλέφωνα. Αυτά είναι πρακτικές άλλων πολιτικών χώρων που έστησαν δίκτυα παρέμβασης και μέσα στη δικαστική εξουσία. Στόχος αυτής της κυβέρνησης ήταν και είναι η διάλυση αυτών των παραθεσμικών δικτύων. Αλλά εδώ πρέπει να βοηθήσει και η δικαστική εξουσία. Να επιτύχει και αυτή την αυτοκάθαρσή της. Και σε αυτή την προσπάθεια θα έχει τη συνδρομή της κυβέρνησης πάντοτε εντός των πλαισίων που ορίζει ο νόμος.
Με τα νέα μέτρα επί ημερών σας (ΕΦΚΑ, ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, μπλοκάκια) επιβαρύνθηκαν κυρίως τα πιο ευάλωτα οικονομικά στρώματα. Υπάρχει κάποια «παρήγορη» προοπτική για όσους πληρώνουν ακόμα το μάρμαρο; Ή να υποθέσουμε ότι πρέπει να πιστέψουν ότι θα τους σώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς έτσι. Φυσικά δεν λέω ότι δεν υπάρχουν επιβαρύνσεις που μάλιστα σωρεύονται πάνω στα ήδη αυξημένα βάρη της πενταετίας 2010 – 2014. Η αύξηση του ΦΠΑ είναι ένα παράδειγμα. Όμως δεν είναι παντού έτσι. Με τον νέο τρόπο υπολογισμού των εισφορών σε συνδυασμό και με την φορολογική μεταρρύθμιση το 80% σχεδόν των ασφαλισμένων είτε στις περισσότερες περιπτώσεις ελαφρύνονται είτε δεν βλέπουν επιβάρυνση. Η πραγματικότητα είναι ότι η επιβάρυνση του ανώτερου 20% είναι μεγάλη και ειδικά για τα λεγόμενα μπλοκάκια που παίρνουν από 1200 ως 2000 ευρω το μήνα είναι άδικη.
Και γιατί συνέβη αυτό ;
Διότι στις περισσότερες περιπτώσεις πίσω από την παροχή υπηρεσιών υποκρύπτεται σχέση εξαρτημένης εργασίας. Και αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Υπουργείο Εργασίας και σχετίζεται με την νέα πραγματικότητα που δημιουργείται στην αγορά εργασίας όχι μόνο την περίοδο της κρίσης αλλά ήδη εδώ και μια εικοσαετία. Στόχος μας ειδικά για αυτήν την κατηγορία είναι να μπορέσουμε να βρούμε τον τρόπο ώστε να πληρώσουν οι εργοδότες ένα τμήμα της ασφαλιστικής επιβάρυνσης όπως συμβαίνει και με τους υπόλοιπους μισθωτούς.
Και με τον ΕΝΦΙΑ ;
Σε ότι αφορά τον ΕΝΦΙΑ, κάντε λίγο υπομονή και πολύ σύντομα θα δείτε.
Σε μεγάλα θέματα της οικονομίας υπάρχει επιτροπεία των δανειστών. Οι τράπεζες είναι κράτος εν κράτει. Στη Δικαιοσύνη κάθε αλλαγή θεωρείται παρέμβαση ενώ η διαπλοκή ζει και βασιλεύει με δικαστική απόφαση. Τελικώς, όπως έλεγε ο Καραμανλής, ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;
Το να έχεις την κυβέρνηση ξέρετε δεν σημαίνει πάντοτε ότι έχεις και την εξουσία. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Η οικονομική εξουσία και η κρατική εξουσία είναι έννοιες πολύ ευρύτερες της κυβερνητικής εξουσίας. Και πράγματι υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν δίκτυα άσκησης εξουσίας που θα προσπαθούν να παρακάμπτουν τη λαϊκή βούληση, να επιβάλουν πολιτικές επιλογές, να καθορίζουν τις εξελίξεις. Ο κοινωνικός ανταγωνισμός δεν σταματά επειδή ήρθε η Αριστερά στην Κυβέρνηση. Το αντίθετο συμβαίνει: ο κοινωνικός ανταγωνισμός οξύνεται και τα πεδία άσκησης εξουσίας μεταφέρονται από τον κυβερνητικό μηχανισμό σε άλλους μηχανισμούς. Για μας λοιπόν είναι κρίσιμο να μπορέσουμε να επιβάλουμε κανόνες, να διευρύνουμε την δυνατότητα παρέμβασης των πολιτών στην άσκηση της εξουσίας, να δημιουργήσουμε μηχανισμούς πολιτικού ελέγχου. Αλλά την ίδια στιγμή είναι και δουλειά της κυβέρνησης να δώσει μάχη κόντρα σε παραθεσμικά κέντρα. Το μεγάλο όμως θέμα της εποχής είναι η παράκαμψη της λαϊκής βούλησης μέσα από το μηχανισμό της οικονομικής επιτροπείας της χώρας. Και αυτός ο μηχανισμός στη βασική του σύλληψη είναι πολύ απλός: Δανεισμός έναντι μεταρρυθμίσεων διαφορετικά χρεοκοπία. Ακόμη και όταν αυτή η ρητορική είναι σε ύφεση από τη μεριά των δανειστών η απειλή είναι πάντοτε ενεργή αν και λανθάνουσα. Επομένως ο μεγάλος μας στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η απαλλαγή από αυτό το καθεστώς της επιτροπείας. Και είμαστε πλέον πιο κοντά από ποτέ σε μια τέτοια προοπτική.
Και μιας και αναφερθήκαμε στον Καραμανλή, με τον Καραμανλή τον νεότερο ποιες είναι οι σχέσεις σας; Γιατί έχει ακουστεί από τις γραμμές σκληρών ακροδεξιών μέχρι και ότι συγκυβερνάτε.
Με τον Κώστα Καραμανλή δεν έχω στενή προσωπική σχέση. Έχουμε μάλιστα να μιλήσουμε πολύ καιρό. Σίγουρα και αυτός όπως και όλοι όσοι κυβέρνησαν τον τόπο για 4 δεκαετίες φέρει ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων. Ωστόσο παρά τα λάθη του οι όροι με τους οποίους πολιτεύτηκε και το κοινοβουλευτικό του ήθος, δεν συγκρίνονται με αυτό της ηγεσίας που τον διαδέχθηκε.
Ο βασικός σας αντίπαλος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης , ο οποίος συνεχώς σας επιτίθεται προσωπικά, και με τα χειρότερα ουσιαστικά και επίθετα. Εσείς, αλήθεια, πώς κρίνετε την πολιτική του κυρίου Μητσοτάκη; Και ποια είναι η γνώμη σας για το είδος της αντιπαράθεσης που έχει επιλέξει;
Ο κος Μητσοτάκης έχει εγκλωβιστεί, ίσως παρασυρμένος από συμβούλους του που βλέπουν την ενασχόληση με τη πολιτική ως ένα επαγγελματικό πρότζεκτ που πρέπει να αποδώσει γρήγορα κέρδη, σε μια άγονη αντιπολιτευτική γραμμή. Δε παράγει πολιτική παρά μόνο επικοινωνία. Δεν είναι μόνο οι στρατηγικές επιλογές. Είναι ότι προσπαθούν να τον βάλουν σε ένα κοστούμι που δε του κάνει. Σε κάθε δημόσιο ρόλο όμως για να αποδόσεις πρέπει να μπορείς να υποστηρίξεις την επικοινωνία σου, να είσαι ο εαυτός σου. Η επικοινωνία έχει όρια. Όσο κι αν βασίζεσαι στα φιλικά μέσα ή στις φιλικές δημοσκοπήσεις, στο τέλος οι αδυναμίες δε κρύβονται.
Ο κος Μειμαράκης θα ήταν δυσκολότερος αντίπαλος;
Ο Μειμαράκης, σίγουρα δεν ήταν ένας εύκολος αντίπαλος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και το απέδειξε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015. Πήρε μια ΝΔ διαλυμένη και κατάφερε αποτέλεσμα μεγαλύτερο από αυτό του Σαμαρά. Έχει μια λαϊκότητα και την πολιτική ευφυΐα να αντιλαμβάνεται το κλίμα. Η στάση που κράτησε στις εκλογές μας δυσκόλεψε πολύ γιατί θόλωνε τις διαχωριστικές γραμμές. Ευτυχώς για εμάς, με τον σημερινό αρχηγό της ΝΔ δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα. Οι διαχωριστικές γραμμές γίνονται εύκολα αντιληπτές. Δείτε τη στάση που πήρε και στη πρώτη και στη δεύτερη αξιολόγηση. Αν για παράδειγμα έλεγε διαφωνώ κάθετα με τη κυβέρνηση αλλά τη στηρίζω να κλείσει η αξιολόγηση έναντι των παράλογων απαιτήσεων των δανειστών, θα ήταν win- win επιλογή για τη παράταξή του. Γιατί αν δε τα καταφέρναμε θα έλεγε 'εγώ στήριξα αλλά ο Τσίπρας δεν είναι ικανός να τα καταφέρει'. Και τώρα που τα καταφέραμε θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι 'παρόλο που δεν είναι ικανός, τώρα τα κατάφερε χάρη στη στήριξή μου'. Ε, λοιπόν, ο κος Μητσοτάκης έκανε ακριβώς το αντίθετο. Την ώρα που εμείς δίναμε τη κρίσιμη μάχη για τη χώρα, πήγε ακόμη και στο Βερολίνο να μας υπονομεύσει. Και νομίζω ότι αυτό ο ελληνικός λαός δε θα του το συγχωρήσει.
Θεωρείτε δηλαδή πολιτικό λάθος του κυρίου Μητσοτάκη την δήλωση ότι δεν θα ψηφίσει τα προαπαιτούμενα της β΄ αξιολόγησης;
Την ευθύνη της εξόδου από τη κρίση με τη κοινωνία όρθια, τη σηκώνουμε ούτως ή άλλως μόνοι μας δυο χρόνια τώρα. Μόνοι μας το κόστος, μόνοι μας και την επιτυχία. Η απόφαση του κου Μητσοτάκη να μη ψηφίσει τίποτα είναι χαρακτηριστική της αδυναμίας του να ασκήσει σοβαρή αντιπολίτευση, αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα ακόμη δώρο στη κυβερνητική πλειοψηφία. Παρόμοιο με αυτό της μη ψήφισης της 13ης σύνταξης σε 1,4 εκατομμύρια χαμηλοσυνταξιούχους τα περασμένα Χριστούγεννα. Με αυτή του την απόφαση κάνει τα πράγματα απολύτως σαφή και τις διαχωριστικές γραμμές απολύτως ευδιάκριτες. Σε ένα χρόνο και κάτι από σήμερα, όλοι θα μπορούν να διακρίνουν ποιά κόμματα και ποιες κυβερνήσεις έβαλαν τη χώρα στη περιπέτεια των μνημονίων και ποιά κυβέρνηση είναι αυτή που θα έχει καταφέρει να τη βγάλει.
Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ είναι αντικείμενο κριτικής από πολλές πλευρές. Εσείς τη θεωρείτε ακόμα εποικοδομητική; Συνεργάζεστε παραγωγικά με τον Πάνο Καμένο; Συζητάτε ποτέ μαζί του θέσεις των ΑΝΕΛ, που δίνουν λαβή σε κατηγορίες ότι πρόκειται για ακροδεξιό κόμμα;
Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ θεωρώ ότι είναι μια επιτυχημένη συνεργασία παρά τις αναντίρρητες ιδεολογικές μας διαφορές. Διότι στηρίζεται σε μια κοινή παραδοχή, όχι μόνο στα κόμματα μας, αλλά στο σύνολο σχεδόν της ελληνικής κοινωνίας: Ότι είναι ανάγκη να τελειώνουμε με το διεφθαρμένο παλιό πολιτικό σύστημα που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Και σε καμία περίπτωση δεν θα χαρακτήριζα τους ΑΝΕΛ ένα ακροδεξιό κόμμα. Άλλοι συνεργάστηκαν με την ακροδεξιά, με το ΛΑΟΣ του κυρίου Καρατζαφέρη αλλά και υπογείως με τη Χρυσή Αυγή: Οι σημερινοί τιμητές της δημοκρατίας, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του αστικού κόσμου.
Δεν θα μπορούσε όμως να χαρακτηρισθεί μια φυσιολογική πολιτικά συνεργασία, δεν είσαστε όμοροι χώροι.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αποκατάσταση της κανονικότητας, το τέλος της επιτροπείας, θα επαναφέρει σταδιακά τη διαχωριστική γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης στη παραδοσιακή της βάση : Δεξιά - Αριστερά. Ωστόσο οι γραμμές που χωρίζει το σύστημα εξουσίας που λεηλάτησε και χρεοκόπησε τη χώρα με τις δυνάμεις που επιδιώκουν να ξανασταθεί η κοινωνία στα πόδια της, δε θα εξαλείφουν. Θα είναι οι γραμμές της ηθικής διαφοροποίησης όσων διαχειρίστηκαν την εξουσία με ιδιοτέλεια απέναντι με όσους επιδεικνύουν έναν ανιδιοτελή πατριωτισμό. Όσων λεηλάτησαν και αφαίμαξαν δημόσια ταμεία ή με δημόσιο χρήμα ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες, απέναντι σε όσους ματώνουν αψηφώντας το κόστος, για την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Συνεπώς είναι νομίζω πολύ επιδερμική η προσέγγιση αυτών που πιστεύουν ότι αφού και εμείς αναγκαστήκαμε να εφαρμόσουμε μνημόνιο, είμαστε το ίδιο. ¨Όχι δεν είμαστε το ίδιο. Εμείς δε πήραμε μίζες από εξοπλιστικά. Δεν ήμασταν στα μαύρα ταμεία της ΣΙΜΕΝΣ. Δε συμμετείχαμε στο πάρτι διασπάθισης του δημόσιου χρήματος στο ΚΕΛΠΝΟ ή στην υπόθεση ΝΟΒΑΡΤΙΣ, την ώρα που οι μισθοί και οι συντάξεις έπεφταν στο μισό. Ξέρετε εμείς δεν είμαστε από τζάκια. Ούτε θεωρούμε - γλώσσα λανθάνουσα- το λαό εντολοδόχο μας ή υπηρέτη. Εμείς είμαστε μέρος του λαού και όχι της ελίτ. Και αυτή τη διαφορά ο κόσμος την καταλαβαίνει. Ακόμη και αυτοί που διαφωνούν μαζί μας, αναγνωρίζουν την εντιμότητά μας και τις προθέσεις μας. Για αυτό και παρά τη καθημερινή και πρωτοφανή προπαγάνδα του συστήματος των media, ο κόσμος δε τσιμπάει.
Μιας και μιλάμε για συνεργασίες. Υπάρχουν προοπτικές ή δυνατότητες συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα; Και πιστεύετε ότι οι ενδείξεις για αλλαγή πλεύσης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας θα επιδράσουν και στην πολιτική του κόμματος αυτού, που σήμερα εμφανίζεται άκρως εχθρικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ; Ενώ κάποιοι από τους ηγέτες του σας κατηγορούν για «εκτσογλανισμό» της πολιτικής ζωής;
Έχω πει πολλές φορές ότι προϋπόθεση οποιασδήποτε συζήτησης με το ΠΑΣΟΚ είναι η απαλλαγή αυτού του ιστορικού χώρου από το πολιτικό προσωπικό που προσέβαλε τον ελληνικό λαό, που χρησιμοποίησε την εξουσία του με όρους ατομικής ιδιοτέλειας αλλά και μια ειλικρινής αυτοκριτική για την πρόσδεση του στο άρμα της νεοδεξιάς. Τέτοια διάθεση δεν φαίνεται, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, να υπάρχει εκ μέρους της ηγεσίας του.
Ως ηγέτης της Αριστεράς, πιστεύετε ότι στα δυο χρόνια διακυβέρνησης η παράταξή σας άφησε αριστερό, ανθρωπιστικό, προοδευτικό αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία; Ή η μνημονιακή επιτροπεία έχει εξουδετερώσει τις προθέσεις και τους στόχους σας για μια καλύτερη, δικαιότερη, κοινωνία αλληλεγγύης;
Η κυβέρνηση αυτή έχει ήδη αφήσει μια μεγάλη παρακαταθήκη, παρά τα όποια λάθη και τις αδυναμίες που μπορεί να τις καταλογίσει κάποιος. Μια από τις μεγαλύτερες παρακαταθήκες της είναι η ίδια η μάχη της διαπραγμάτευσης, η λαϊκή κινητοποίηση που πυροδότησε με την απόφαση για το δημοψήφισμα αλλά και οι καθημερινές παρεμβάσεις της υπέρ των πιο αδύνατων κοινωνικών στρωμάτων. Η στήριξη του κοινωνικού κράτους, η μάχη που δίνει για τις εργασιακές σχέσεις, η προσπάθεια ανθρωπιστικής διαχείρισης του προσφυγικού όταν ακόμη ακούγονται φωνές που θέλουν από την κυβέρνηση να κάνει τη ζωή των προσφύγων δύσκολη και να ασκήσει πολιτική αποτροπής. Η μνημονιακή επιτροπεία αποτελεί προφανώς μια αμείλικτη πραγματικότητα, αλλά νομίζω ότι μόλις απαλλαγούμε και με δεδομένη την κοινωνική δυσαρέσκεια των ευρωπαϊκών κοινωνιών στην διαρκή πολιτική της λιτότητας, θα ανοίξουν προοπτικές και για βαθύτερους μετασχηματισμούς. Η ιστορία εξάλλου δεν έχει τέλος και αυτό σημαίνει ότι οι αγώνες δεν έχουν τέλος.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν απομάκρυνση, απογοήτευση, ακόμα και θυμό, σε ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που σας εμπιστεύτηκαν. Πιστεύετε ότι αυτό είναι θέμα επικοινωνίας; Εχθρικής προπαγάνδας; Δύσκολης αντικειμενικής κατάστασης; Ή έχει να κάνει και με δικές σας ευθύνες, αβλεψίες, λάθη, υπερβολές; Γενικά, αν σας ζητούσα να κάνετε την αυτοκριτική σας, όπως συνηθίζεται στα κόμματα της Αριστεράς, τι κυρίως θα τονίζατε;
Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα χρήσιμο εργαλείο. Πρέπει όμως να ξέρεις να τις χρησιμοποιείς. Η υπερβολή στην προσπάθεια χειραγώγησης του πολιτικού κλίματος μέσα από τις δημοσκοπήσεις μπορεί να αποβεί μπούμεραγκ, σε όσους το επιχειρούν. Για παράδειγμα τώρα ο κος Μητσοτάκης διαρκώς τις επικαλείται για να δημιουργήσει την εντύπωση τετελεσμένου σε σχέση με την επόμενη εκλογική μάχη. Όταν όμως έρθει η αληθινή ώρα της κάλπης και η διαφορά αρχίσει να αναστρέφεται ραγδαία, θα εγκλωβιστεί σε κλίμα ηττοπάθειας, ακόμη κι αν προηγείται. Και στο τέλος θα υποστεί οδυνηρή ήττα εξαιτίας και των υψηλών δημοσκοπικών προσδοκιών που ο ίδιος δημιούργησε. Μπορεί, λοιπόν, τώρα να του αρέσει να δοξάζεται δημοσκοπικά, όταν όμως έρθει η στιγμή να αποφασίσουν αυτοί που για τους δημοσκόπους είναι αόρατοι - η αδαής πλειοψηφία, όπως θα έλεγε και ο ίδιος - θα μείνει με τις δημοσκοπήσεις στο χέρι.

  Αντώνης Ρουπακιώτης  /   Θα είχαμε τελειώσει νωρίτερα με τη Χρυσή Αυγή αν ο Σαμαράς δεν μας σταμάταγε ΠΟΛΙΤΙΚΗ     3’ 12.10.20  11:15     ...