Το Κλίμα Έχει Αλλάξει, Ο Άνεμος Φυσάει Για Τη Νεολαία Και Τους Εργάτες!

Η κυβέρνηση Ερντογάν (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) θα έχει την «τιμή» να είναι η τελευταία κυβέρνηση που συντηρεί το πραξικόπημα του 1980! Οι πολιτικές ιδιωτικοποίησης, λεηλασίας, αρπαγής και πώλησης δημόσιων τομέων σε υποστηρικτές τους, η καταδίκη της νέας γενιάς σε ανεργία και των συνταξιούχων σε πείνα, η πίεση ώστε η εργασία να γίνει ανοργάνωτη γενικεύοντας τις συμβάσεις εργασίας, καταδικάζοντας έτσι τους ανθρώπους σε μια κατάσταση επαιτείας καθιστώντας τους άπορους, έχουν πλέον κλιμακωθεί. Σαν να μην έφταναν αυτά, η κυβέρνηση αυτή ηγήθηκε στις πολιτικές πολέμου του ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή, με την πολιτική της για τη Συρία και με την επιθυμία να πάρει το μερίδιό της από τη λεηλασία πετρελαίου η οποία δεν προχώρησε και εξόργισε τον τουρκικό λαό. Ο Ταγίπ ο οποίος προσπάθησε να εξαναγκάσει το λαό της Τουρκίας σε πόλεμο, δηλώνοντας: «Ή εγώ ή ο Άσαντ»,  τώρα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες της απειλής του. Επειδή η πολιτική αναταραχή που δημιουργήθηκε από το θαρραλέο αγώνα της τουρκικής νεολαίας έχει ανοίξει το δρόμο για να τους στείλει στον «σκουπιδοτενεκέ» της ιστορίας, σχεδόν σε όλη τη χώρα και πρωτίστως στην Κωνσταντινούπολη.

Ένα τέλος στην συγκεκαλυμμένη κατάσταση πολιορκίας!            

Η κυβέρνηση του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν έχει θέση σε εφαρμογή εδώ και αρκετό καιρό μία συγκεκαλυμμένη κατάσταση πολιορκίας ενάντια στο λαό μέσω της φιλοπόλεμης πολιτικής που ασκεί. Το δικαίωμα των ανθρώπων να συναθροίζονται και να διαδηλώνουν, το δικαίωμα να οργανώνονται, το δικαίωμα να απεργούν και το δικαίωμα στην πληροφόρηση, έχουν de facto καταργηθεί. Αλλά τώρα η εξέγερση που ξεκίνησε από τη νεολαία καθιστά δυνατή την ανάκτηση όλων αυτών των δικαιωμάτων. Η βία και οι βομβαρδισμοί που χρησιμοποιεί η τουρκική αστυνομία ενάντια στον κουρδικό λαό εδώ και πολλά χρόνια, όπως και η βία ενάντια των διαδηλωτών σε όλες τις πόλεις τώρα, στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη σκληρότητα του ισραηλινού στρατού στην Παλαιστίνη.

-          Το δικαίωμα να συγκεντρωνόμαστε και να διαδηλώνουμε κερδήθηκε στους δρόμους και όχι στο Κοινοβούλιο.

-          Η πολιτική της αναμετάδοσης ψευδών ειδήσεων ή της μη αναμετάδοσης καμίας είδησης από τα τηλεοπτικά κανάλια που στηρίζουν την κυβέρνηση όπως το HaberTürk, το CNNTürk, το NTV και όλα τα κανάλια του Φετουλάχ Γκιουλέν, έχει ανατραπεί και ακόμα και αυτά τα κανάλια αναγκάζονται να μεταδώσουν τα νέα.

Να ξεσηκωθούμε για το δικαίωμα στην απεργία!

Με τον αγώνα της πλατείας Ταξίμ, πρώτα απ’ όλα άνοιξε ο δρόμος για να κερδηθεί μία νίκη στην απομονωμένη μάχη που δίνει το συνδικάτο Hava-İş εδώ και πάνω από ένα χρόνο, στην απεργία που έχουν πρόσφατα ξεκινήσει και η οποία έχει συναντήσει πολλά εμπόδια. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχει άμεσα παρενέβη με τα μίντια του κεφαλαίου να βάλλουν συνεχώς εναντίον της απεργίας. Φυσικά όσοι αγωνίζονται για ελευθερίες θα βρεθούν στο πλευρό των απεργών εργαζομένων. Ο αγώνας που ξεκίνησε στην πλατεία Ταξίμ θα ανοίξει το δρόμο για να ξανακερδηθεί πραγματικά το δικαίωμα στην απεργία.

Για την Ειρήνη, το Ψωμί και την Ελευθερία!

Δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από όσα έχουμε κερδίσει μέχρι τώρα. Είναι όμως απόλυτα αναγκαίο αυτή η δράση να συνεχιστεί ώστε αυτές τις κατακτήσεις να τις προστατέψουμε και να τις μονιμοποιήσουμε. Ως εκ τούτου δε θα πρέπει να χάσουμε αυτή την ευκαιρία σήμερα να οικοδομήσουμε πραγματική ειρήνη από τη βάση, ενάντια στη φιλοπόλεμη πολιτική της κυβέρνησης και στις ψεύτικες «πολιτικές ειρήνης» προς τον κουρδικό λαό. Με αυτές τις λαϊκές κινητοποιήσεις μπορούμε να φτάσουμε την πραγματική ειρήνη που τόσο καιρό ονειρευόμαστε. Αυτό το κίνημα δεν θα σταθεί εμπόδιο στις επιδιώξεις του κουρδικού λαού, αντίθετα θα βοηθήσει στην ενδυνάμωσή τους. Ο δεύτερος πυλώνας για την ειρήνη είναι ο αγώνας εναντίον της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης. Η πολιτική αναταραχή που ξέσπασε στην Τουρκία και η οποία έχει αντι-ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα, θα επηρεάσει ολόκληρη την περιοχή και θα επιταχύνει την επανάσταση σε Αίγυπτο και Τυνησία. Η ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν θα δυσκολέψει τα πράγματα για τους ισλαμιστές του κόμματος En Nahda στην Τυνησία και για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο, που είναι συνεργάτες του ιμπεριαλισμού και θα δυσκολέψει τα πράγματα και για το κράτος του Ισραήλ, ενώ θα δώσει ηθική υποστήριξη στον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης.

Το αίτημα για ψωμί είναι αίτημα όλων των ανθρώπων, αλλά ειδικά της νεολαίας. Οι νέοι άνεργοι θα έπρεπε να μπορούν να εξασφαλίζουν συνθήκες ασφαλούς διαβίωσης. Οι μαθητές και φοιτητές θα έπρεπε να έχουν δωρεάν και κοσμική εκπαίδευση. Οι γυναίκες θα έπρεπε να απελευθερωθούν από το να είναι το φθηνό εργατικό δυναμικό της χώρας.

Το αίτημα για ελευθερία δεν είναι μόνο αίτημα ώστε ο καθένας να ζει τη ζωή του όπως θέλει, αλλά και αίτημα για απεριόριστο δικαίωμα στην οργάνωση. Από το πραξικόπημα της 12^ης Σεπτεμβρίου η κοινωνία στερείται κάθε είδους οργάνωση. Κοινωνία χωρίς οργάνωση είναι κοινωνία σκλάβων. Για να ανοίξουμε το δρόμο και να δώσουμε ένα τέλος σε όλα αυτά, η ανεξιθρησκία και η ελευθερία συνείδησης, η ελευθερία σκέψης και έκφρασης θα πρέπει να ισχύουν ως απαραίτητα στοιχεία της δημοκρατίας. Όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι και κατάδικοι θα πρέπει να απελευθερωθούν! Αυτή είναι η βάση για να ισχύει αληθινή πολιτική δημοκρατία. Εμπρός για μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα!

Οι ανεξάρτητες εργατικές οργανώσεις πρέπει να ηγηθούν του αγώνα.

Στη χώρα μας όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, με την εργατική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Ερντογάν οι εργατικές οργανώσεις πιέζονται να περάσουν κάτω από τον έλεγχο της κυβέρνησης και να συνεργαστούν με τα αφεντικά. Η σημερινή ηγεσία της Συνομοσπονδίας Türk-İş  και της Συνομοσπονδίας Hak-İş είναι οι κύριοι εφαρμοστές αυτής της πολιτικής.  Το εργατικό κίνημα πρέπει να απαλλαγεί από αυτά τα συνδικαλιστικά στελέχη.       Ο άνεμος φυσάει για το λαό, για τη νεολαία και για τους εργάτες και αυτό δίνει στο εργατικό κίνημα της βάσης μία ευκαιρία. Σήμερα είναι η μέρα. Καμία ομάδα δεν έχει το μονοπώλιο στην εξέγερση ενάντια στην κυβέρνηση Ερντογάν, αντιθέτως αυτή η εξέγερση περιλαμβάνει πολλές και αντικρουόμενες μεταξύ τους τάσεις. Η μόνη δύναμη που μπορεί να ενώσει όλες αυτές τις ομάδες και τα διαφορετικά  τμήματα της κοινωνίας, είναι η εργατική τάξη και οι οργανώσεις της. Επομένως θα πρέπει να μπουν μπροστά η Trade Union Coalition, η DISK και η KESK και άλλες μαζικές δημοκρατικές οργανώσεις. Όλα τα εργατικά συνδικάτα πρέπει να ανοίξουν τις πόρτες τους στους διαδηλωτές αμέσως όπως έγινε στην επανάσταση στην Τυνησία που ανέτρεψε το καθεστώς του Μπεν Αλί. Σαν πρώτο παράδειγμα η περιφερειακή εκπροσώπηση της Türk-İş στην πλατεία Ταξίμ θα πρέπει να γίνει η βάση του αγώνα.  Οι άλλες περιοχές και πόλεις θα πρέπει να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.

Σε αυτές τις συνθήκες ας φωνάξουμε το σύνθημα: «Να φύγει ο Ταγίπ!», μαζί με τα αιτήματά μας για ψωμί, ειρήνη και ελευθερία.

Κόμμα Εργατικής Αδελφότητας (ΙΚΡ)

Αντρεας Γκουλ

Δημητρα Μπιρπαναγου

Δημητρης Βασιλειου